Het 'bevestigingstestament'
Het komt regelmatig voor dat iemand een testament heeft laten opmaken door de notaris, en het bestaan hiervan is vergeten. Ondertussen wijzigt de persoonlijke situatie van de persoon die het testament heeft opgesteld. Denk hierbij bijvoorbeeld aan samenwoning met een partner of de geboorte van een kind. Is het testament dan nog wel van toepassing?
Dat is maar de vraag. Het Hof Amsterdam oordeelde recentelijk dat aan een eerder testament voorbij kon worden gegaan en teruggevallen diende te worden op de wet, lees: het versterfrecht (https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:GHAMS:2024:2469). Hierdoor erfde niet een derde die in het testament tot erfgenaam was benoemd, maar de partner van de overledene, waarmee hij een geregistreerd partnerschap had.
Het Hof komt tot deze conclusie omdat de feitelijke verhoudingen niet meer aansloten bij hetgeen overledene kennelijk wilde regelen. Volgens het Hof gold de in het testament opgenomen beschikking alléén voor de situatie die bestond voordat de in een nieuwe setting (met een nieuwe partner) was gekomen. Het testament was dus niet bedoeld voor die gewijzigde omstandigheden bij zijn overlijden en uitleg van het testament is nu noodzakelijk. De erfstelling is op basis hiervan naar het oordeel van het Hof vervallen, zodat de derde hieraan geen aanspraken meer kan ontlenen.
Wanneer je situatie dus wijzigt, maar je je bestaande testament tóch van kracht wil laten blijven, doe je er dus goed aan om dit in een vervangend testament te bevestigen. Denk hierbij aan een relatiebreuk, terwijl je je ex-partner toch je erfgenaam wil laten blijven. Of de situatie dat je een partner hebt gekregen, maar juist iemand anders je erfgenaam wil laten blijven. Een ‘bevestigingstestament’ zorgt er dan voor dat er niet later aan je wensen voorbijgegaan kan worden.
